7 ‘Kookgekken’ in coronatijd

Er zijn duizenden ontmoetingen tussen mensen. Blije, verdrietige, snelle, vurige, boze, ingewikkelde, frustrerende en spetterende ontmoetingen. Ze horen er allemaal bij in een mensenleven. Veel ontmoetingen passeren gewoon. Dat is jammer, want ontmoetingen kunnen zo mooi zijn. Daarom staan we in deze nieuwe serie stil bij wat een ontmoeting met mensen kan doen. De 'kookgekken' van Huis van de Buurt De Zwanenburg in Katwijk trappen af.

Aan het woord zijn Cees van Duijvenbode (62) en Simon van Duivenvoorde (71). Ze zijn twee van de zeven 'kookgekken' van de mannenkookclub in Zwanenburg in Katwijk. Vanwege corona voeren we dit gesprek met alleen Cees en Simon, de boegbeelden. Wat is het verhaal achter deze ontmoeting? Zijn er leuke anekdotes? En hoe is om al maanden niet samen te kunnen koken, terwijl dat iedere week iets was om naar uit te kijken?

Cees was vrijwilliger bij Welzijnskwartier. Na overleg met die organisatie besloot Cees in 2019 een kookclub te starten voor mannen. "We zijn onder leiding van een kok maar gewoon met drie kerels begonnen. We zouden wel zien wie er nog meer ging aansluiten." Toen Simon tijdens het kaarten bij De Zwanenburg van het initiatief hoorde, haakte hij meteen aan. "Eenvoudige maaltijden leren koken is voor mannen die nooit in de keuken hebben gestaan natuurlijk erg handig als de vrouw wegvalt."

Van aardappels schillen …

Ondertussen telt de club zeven mannen. De oudste is 88. "Die kon nog geen aardappel schillen", vertelt Cees. "Maar oefening baart kunst en nu schilt hij voor een heel weeshuis. Na de aardappels kwamen de uien. Ik ken niemand die zulke fijne ringen kan snijden." Ze hebben met elkaar ontzettend veel lol. Juist omdat ze zo verschillend zijn. "De humor verbindt ons", gaat Cees verder. "Wat hebben we gelachen toen we meededen aan de Grote Pannenkoekendag. Wij hadden nog nooit een pannenkoek gebakken. Kok Hans had al twee flatgebouwhoge stapels, toen wij pas de tiende uit de pan lieten vallen. Maar wel keurige koeken, hè."

… Tot oliebollen bakken

"En dan die oude Bert van der Meij", grijnst Simon, "die had meteen sjans bij de dames die in de grote zaal aan het bloemschikken waren. Stonden we ineens met zijn zessen te koken, in plaats van zeven. Maar ja, hij is ook wel een heel charismatische man. Vrouwen kijken meteen op als hij binnenkomt." Na de pannenkoeken kwamen de oliebollen. Simon: "Best een avontuur als je een jaar geleden nog geen ei kon koken." De mannen sloegen zich er heldhaftig doorheen; het testpanel dat bestond uit de wekelijkse Bingo-mensen, vond de bollen zeer geslaagd. Simon had ze niet verteld dat de rozijntjes 'dronken' waren.

En nu wordt er dus al maanden niet meer samen gekookt. Wel is er druk belverkeer en af en toe vieren ze toch een verjaardag samen. Toen Bert laatst 88 werd hebben ze vanwege deze bijzondere leeftijd een bijzondere taart laten maken. Simon: "De taart refereerde aan de karbonaadjes die Bert eens kocht voor de maaltijd. Daarvoor ging hij op aanraden van zijn vrouw 'even' naar de duurste slagerij van Katwijk. De karbonades waren heerlijk, maar wel flink boven ons kookbudget. De taart was een plagerijtje."

Door corona een stuk minder plezier

De mannen missen het gezamenlijk koken enorm. Ze missen de grapjes die ze met elkaar delen, de routine, de blijdschap van weer een gelukte maaltijd en zelfs het samen afwassen. Volgens Cees is er wel eentje die altijd vóór de afwas weggaat. "Helemaal niet erg hoor, en vooral een dankbaar onderwerp om weer geintjes over te maken." Ze hopen dat er vanaf september weer gekookt mag worden. Maar tot die tijd blijft het bij bellen.

Meedoen

Welzijnskwartier ondersteunt veel initiatieven van (groepen) mensen in de opstartfase. Initiatieven die ervoor zorgen dat iedereen in Katwijk erbij hoort, ertoe doet en anderen ontmoet. Ook wat extra hulp nodig? Mail met vrijwilligers@welzijnskwartier.nl

Cees (links) en Simon (rechts) en de rest van de 'kookgekken' in Huis van de Buurt Zwanenburg.