Een Gen-Z collega aan het woord: leren door te laten leren
Wij geloven dat je groeit door te leren. Dat geldt voor de mensen met wie we werken, maar ook voor onszelf. Als organisatie geven we de medewerkers volop ruimte om nieuwe ervaringen op te doen, mee te denken, fouten te maken én successen te vieren. We zijn een lerende organisatie, omdat we geloven dat nieuwsgierigheid, initiatief en reflectie ons sterker maken. In deze blog lees je hoe Emma die ruimte ervaart. Emma (26) is sinds een dik jaar aan boord en een van onze GenZ-collega's. Ze ging mee naar een congres, luisterde, keek, leerde - en schreef. Want ook dat is leren: gewoon beginnen, je verwonderen en je stem laten horen.
Emma: "Als newbie in de communicatie bij Welzijnskwartier krijg ik vet veel kans om nieuwe dingen te ervaren. Ik leef me uit op Canva, organiseer een podcast, edit filmpjes, mag sparren over positionering en gluur mee met stakeholdermanagement. Laatst kwam daar iets nieuws bij. Ik ging mee met onze directeur-bestuurder Gwen naar een artsencongres, waar zij in de College Tour zat. Een kans om meer te leren over zorg en welzijn. Maar wat ik vooral leerde? Dat het waardevol is om er simpelweg te zijn.
Op de heenweg had ik een gezellige rit met Gwen. We bespraken van alles: werk, de laatste roddels, 'life in general' en natuurlijk onze gezamenlijke triathlontraining (we doen een sprintversie, hoor). Tijdens het trainen zie ik Gwen relaxed en sportief, maar op het congres stond ze in haar professionele powerstand, tof om te zien. Of klink ik nu een beetje 'hijgerig naar de baas'? Misschien. Maar het viel gewoon op.
Sorry in advance, maar eerlijk is eerlijk: ik had gehoopt op wat meer diepgang. De College Tour bleef aan de oppervlakte en echt nieuwe inzichten kwamen niet. Mag ik dat zeggen als groentje? Misschien wel. Ik vang hier en daar wat op in de wandelgangen, dus mijn verwachtingen lagen misschien wat hoger. Gwen deed haar verhaal overigens fantastisch, daar lag het niet aan. Het miste gewoon wat pit, scherpte... dat gevoel van: dáárom doen we dit werk.
Wat wél duidelijk werd, is dat Welzijnskwartier steeds vaker gevraagd wordt om te spreken. Volgens mij was dit al Gwens derde uitnodiging dit jaar. Vind ik toch een mooie erkenning voor het harde werken dat we doen.
Maar goed, wat heb ik uiteindelijk écht opgestoken van dit tripje? Nou, het is gewoon goed om op pad te gaan en je gezicht te laten zien. Netwerken, leren hoe anderen praten over het sociaal domein en onderdeel zijn van gesprekken: dat is net zo waardevol als de inhoud. Een mooi leermomentje voor mezelf. En overigens ook voor onze triathlontraining: samen kom je verder.
Kortom: misschien was het niet het meest spraakmakende congres. Maar ik kwam thuis met iets beters dan een nieuw communicatieplan of ToDo-lijstje: vertrouwen. Vertrouwen dat ik mag meedoen, leren, vragen stellen en mijn mening mag geven - ook als new kid on the block. En laat dat nou precies zijn wat werken bij deze club zo leuk maakt."
