Joke de Mooij-Paauw bij het Roosevelthuis

Joke de Mooij-Paauw bij het Roosevelthuis (door Nicole ten Thij van Welzijnskwartier)“
Komt u voor iemand? Zeg ik tegen de dame die binnenkomt. En vervolgens zegt ze dat ze voor mij komt. Hè, voor mij? Het was werkelijk een overval!”. Door een andere vrijwilliger van het Roosevelthuis was Joke de Mooij-Paauw genomineerd voor de Vrijwilligersprijs. Die op haar beurt weer Corine Hoek bedankte voor het honoreren van de nominatie van Joke: “Mens, je weet niet hoe blij je mij hebt gemaakt!”.

Joke is een jaar na dato eigenlijk nog steeds verbaasd over de prijs die zij in ontvangst mocht nemen. Wat zij allemaal doet, vindt Joke eigenlijk vanzelfsprekend. Een groot deel van haar leven heeft ze met haar man op de kwekerij gewerkt, dat later Tuincentrum de Mooij werd. En toen haar zoon het overnam, stortte ze zich op het passen op haar 14 kleinkinderen. Maar ook die werden groot en zocht ze een andere uitdaging om haar dagen te vullen. Haar man gaat nog iedere ochtend naar de kwekerij en om nou thuis achter de geraniums te zitten, zag Joke ook niet zitten.

Een vrijwilligersbestaan ontstond. Joke is totaal geen muurbloem en zet zich op veel vlakken in. Op maandagochtend is zij bij Vlietstede, dinsdagochtend bij Van Wijckersloot, woensdagochtend om de week bij Hospice Katwijk vestiging Rijnsburg, vrijdagochtend bij De Wilbert, op oproepbasis bij Vrijwillige Palliatieve Terminale Zorg en één keer per jaar een week mee naar het Roosevelthuis. En dat allemaal op de fiets. Ze heeft wel een rijbewijs en auto, maar op de fiets vindt Joke heerlijk. Inmiddels heeft ze haar eerste elektrische fiets na 8 jaar en 31.000 km aan de wilgen gehangen en een nieuwe gekocht voor de volgende duizenden kilometers door weer en wind.

Op donderdag gunt ze zich een dag vrij, maar ook dan is het vaak de zoete inval bij haar thuis. Met 4 kinderen en 14 kleinkinderen is er ook nog eens bedrijvigheid met mee-eters en hier en daar een strijk weg werken voor de kinderen.

De prijs van € 500 die ze in de ontvangst mocht, heeft zij gebruikt tijdens het jaarlijkse uitje naar het Roosevelthuis. Tijdens deze verwenweek gaan er 35 vrijwilligers met 45 gasten mee om hen de week van hun leven te geven: themadag, liedjes zingen, het vieren van het Heilig Avondmaal met een dominee en mooie verhalen. En Joke heeft inmiddels al 13 weken op haar naam staan. Tijdens de laatste verwenweek kon Joke dankzij de geldprijs een poffertjeskraam laten komen tijdens de themadag. “Het was heel fijn dat we dit konden doen met de geldprijs!”.

Je moet ook niet denken dat Joke dit niet moeilijk vindt. Joke heeft toch ook wel eens gedacht “Waar ben ik aan begonnen?”. “Maar de waardering die je hiervoor krijgt, wint het toch echt wel om dit te blijven doen. Een lekker ontbijtje maken voor iemand, even lachen en later huilen met een demente dame omdat zij haar moeder zo mist. Humor en vrolijkheid heb je wel nodig om dit te kunnen doen, anders ga je het echt niet redden.”